Wednesday, July 22, 2009

menaruh harapan punah

Dah hampir waktu pulang. Aku ngah berkira2 nak masak pe tuk juadah aku berbuka hari ni. Kompem kat umah takde makanan spesel sebab hanya aku sorang je yg puasa. Lagipun orang2 kat umah tu bukannya makan malam sangat kecuali the MAID.

Aku kepingin mo hirup sup sayur. Kalau nak buat sup sayur, kena la gi beli bahan2 lepas opis hour. Dah plan bagusnya. Nak shoping skit sambil2 tu. Skali aku kena angkut bawa balik laptop pacik a.k.a bos gue tu. Alahaiii... Lomah skit la. Nak kena angkot lappy.

Adalah sangat bahaya kalau tinggalan lappy kat dalam kenderaan. Walaupun kenderaan kita itu berkunci. Macik kau pernah mengalaminya. Tak silap aku masa tu bulan puasa. Dia tinggal kat dalam butt keta kejap je. Kejap pun jauh dari pandangan mata, ilang beb. Kena kebas. Bulan puasa tu. Uhh...

Aku gian sebenarnya nak buat entry. Tu pasal wujud entry mengarut camni. Hikss..

Ku sangkakan panas hingga ke petang. Rupanya hujan di tengahari. Ku sangkakan semuanya akan pulih, tapi... Puasa hari ni sebab apa??? Saja nak puasa. Pastu aku pun kerajinan plak bangun tuk sahur. Makan lite2 je. InsyaAllah, sok nak puasa lagik.

Aku kekadang tu terpikir gak pe perasaan orang lain biler die tegur seseorang, tapi takde respon. Cthnya kalau kat YM. Kita tegur kawan kita. Tapi kawan kita tak reply pun. Diam membisu.

Kalau kali pertama tegur, tak dibalas. Boleh assume yg dia bz keje. Tak mo diganggu. Tapi biler kali ke-2/3 tegur, still tak bereply, adakah nak teruskan ngan assumption yg korang buat pd kali pertama itu??

Aku pernah mengalaminya. Bukan skali. Beberapa kali. Bukan dengan seorang, tetapi beberapa orang. Sebab aku ni baik hati, aku buat derk je la. Lepas kali ke-3 tegur pun maseh tak de respon, takde la aku nak tegur dah sampai la aku tak emo dah. Uhhh...

Kalau la aku bz skali pun, bila kwn tegur, aku tak sampai hati tak reply. Mesti aku reply gak walaupun pendek. Then aku katalah aku ngah bz. Takot kawan aku ingat aku ni sombong. Dah tak mo kawan ngan dia. Hmm...

Bila skali kuar entry emo, pasti panjang berjela. Sebelum aku menjelakan lagik emosi aku ni, baik aku chow dulu. De beberapa perkara nak uruskan & seboleh mungkin nak selesaikan by this weekend.


~~~Kusangkan keadaan dah pulih skit, rupanya sangkaan aku adalah meleset. Dah beberapa kali aku menaruh harapan. Akhirnya harapan itu punah. Aku dah lotih menaruh harapan. Cukuplah sampai di sini. Aku tak kuat tuk selalu bersangka baik tuk orang lain. Tuk sentiasa make excuse bagi pihak orang lain.

No comments:

Google